Gastblog: Lilian

Colin kwam als eenjarig jochie in mijn leven toen ik een relatie kreeg met Ronald, ik was toen nog maar 23.. Al snel kwam zijn zusje Jessica erbij. Een twee-eenheid bleek later en dat is, gelukkig, ook zo gebleven. Het waren voornamelijk de weekenden dat jullie bij ons kwamen en ik vond het steeds weer een feest! Hoe klein Colin ook was, hij liet duidelijk merken dat zijn mama en papa ” dat ook waren” dus Lilian mocht hem niet verschonen of in bad/douche doen. Gelukkig mocht ik wel een beetje moederen over Jessica.

Jullie gingen met ons mee op vakantie naar de zee, wat ik nooit meer zal vergeten is dat ik met Jessica aan de hand, ze was toen nog geen twee jaar, de zee in wandelde en Colin op het strand bleef staan roepen met uitgestrekte handjes “Ninan, Ninan hier blijven!”. En in de vouwwagen hadden jullie de grootste schik samen en op de camping was het superleuk! En ja, toen was Jessica ineens foetsie.. Ik met Colin aan de hand op zoek, samen hard roepen: “Jessica waar ben je?!” Zo blij waren we dat we haar vonden, ze was helemaal zelf naar de toiletten gelopen.

Ronald en ik gingen trouwen, jullie kwamen gezellig mee naar de trouwzaal, leuk dat op en neer rennen. Jullie tante Yvonne had het er maar druk mee. Daarna samen nog lekker taart en ijs gegeten en natuurlijk op de foto. Ook naar mijn ouders Jan en Cobie gingen jullie graag, voor jullie waren ze een bonus opa en oma. Heel wat uren met Jan en hond Boy door het bos gelopen, op zoek naar elfjes en andere bos bewoners. Jan bezat een enorme fantasie en jullie hingen aan zijn lippen..

Na een paar jaar was ik zwanger. Jullie zusje Megan werd geboren! Al tijdens mijn zwangerschap ging iedereen van de Bretherton/vd Laar familie vragen aan jullie of het een jongen of meisje zou worden. Jessica wilde heel graag een zusje en Colin vond het wel prima, als alles maar goed ging met de baby. Zo zorgzaam was hij toen al, zo lief! Een paar keer mee geweest naar de verloskundige, jullie vonden het prachtig.

Zo groeiden jullie op naar de puberteit, verhuizen naar Heeswijk. Het contact verwaterde wat, jullie hadden andere plannen in de weekenden. Iets wat ik goed begreep, al vond Megan het niet altijd leuk. Het moment dat Colin ons vertelde dat hij op jongens viel was voor mij geen verrassing. Ik had dit al eerder in de gaten en heb uren met hem erover gesproken, vaak via MSN in die tijd. Hij vond het fijn dat ook ik een luisterend oor voor hem had.

Toen Ronald en ik uit elkaar gingen hadden jullie het er moeilijk mee. Jullie vroegen herhaaldelijk of we elkaar en Megan nog konden zien. Gelukkig kon ik hier met Herma goede afspraken over maken. Toen ik een tijdje later voor de tweede keer trouwde wilde ik heel graag dat jullie hier ook bij waren. Jullie waren toen een jaar of 16 of 17 en gelukkig wilden jullie dat ook! Hele mooie foto’s zijn er toen nog gemaakt die ik nog steeds koester.

Op Colin’s 18e verjaardag ben ik ‘s avonds nog met hem naar de bios gegaan, een heerlijke horrorfilm gekeken. Samen nog een frietje gegeten en ontzettend gelachen. Ik hoor je lach nu nog.

En toen vloog je uit, op kamers in Tilburg, wat ging het allemaal snel. Je had het er enorm naar je zin en je verjaardagsfeestjes waren heel gezellig! Je leerde Menno kennen, we zijn een paar keer met de “Brethertonnetjes” naar Phantasialand geweest. Wat was dat lachen gieren brullen! Ook de babyshower van Yvonne in Kaldenkirchen was super gezellig.

Je ging steeds verder van Limburg vandaan wonen en ons contact verwaterde wat. Af en toe een appje en een kaartje. Ik nam het je niet kwalijk hoor, je had immers een heel druk leven! Werk, uitgaan enz. Ik bleef je wel volgen en moest vaak lachen om je geposte foto’s en filmpjes op sociale media.

Je werd oom van Noud en Morris, ik vond het zo leuk om alles van een afstand mee te krijgen. We zagen elkaar bij Jessica thuis op verjaardagen en hadden altijd wat te kletsen.

En toen… Die verschrikkelijke dag in april vorig jaar.. Je tante Yvonne belde me of ik thuis was, we wonen zo’n 15 km van elkaar.. Ze kwam met René en toen vertelde ze dat jij was gevonden, levenloos in je appartement.. Ik was totaal in shock en eigenlijk ben ik dat nu nog.. Ook al was ons contact niet meer zo hecht, voor mij was je ook een beetje mijn zoon, net zoals Jessica ook als dochter voelt..


Lieve Colin, vergeten doe ik je nooit, ook voor Megan blijf je haar grote broer!
Geef je Jan een knuf van me daar boven?
Liefs Lilian.

5 gedachten over “Gastblog: Lilian

  1. Telkens weer een prachtig verhaal over Colin. Ondanks verdriet en gemis , ben ik superblij met deze verhalen. @Lilian wat een mooie beschrijving met herkenning. 💋🙏🏼

    Like

  2. Wat mooi geschreven Lilian! Zowel Herma als jij hebben er alles aan gedaan om het voor alle kinderen zo gemakkelijk mogelijk te maken. Petje af voor jullie allebei.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: